Woensdag deed Anette
Harberink van Natuurderij Keizersrande in Diepenveen een dringende oproep, om
bij het oplossen van mestprobleem haar biologische boerenbedrijf te ontzien.
Henk Veltkamp, veehouder en VVD-Statenlid is het met haar eens: ‘Wie geen
schuld heeft verdient ook geen straf.’
Staatssecretaris Van
Dam (PvdA) wil dat het aantal melkkoeien in ons land flink omlaag gaat. Sinds
de opheffing van de melkquota vorig jaar is dat juist gestegen, waardoor problemen
met de verwerking van mest zijn ontstaan. Alle rundveehouders dreigen nu de
dupe te worden en dat is volgens Veltkamp geen goede zaak: ‘We moeten kijken
naar de sector als geheel en de gevolgen neerleggen bij degene die ze
veroorzaakt heeft, of dat nou een gangbaar bedrijf is of een biologisch. Wij
vinden dat ondernemers die aantoonbaar part nog deel hebben gehad aan de nu
ontstane problemen moeten worden ontzien, bijvoorbeeld de biologische grondgebonden
melkveehouderij.’
Harberink deed een
oproep aan de leden van Provinciale Staten om hun Haagse collega’s opmerkzaam
te maken op de problemen die voor biologische boeren dreigen te ontstaan.
Veltkamp heeft contact opgenomen met de Kamerfractie van de VVD: ‘In de Tweede
Kamer lijkt zich een meerderheid af te tekenen, die de biologische sector wil
sparen. Terecht. Als VVD Overijssel vinden we dat de fosfaatdiscussie niet moet
worden gevoerd over de hoofden van de grondgebonden rundveehouderij, daarbij
inbegrepen de biologische rundveehouderij. Zij hebben part nog deel gehad in het
ontstaan van de problemen.’
Hij heeft kritiek op
de volgens hem lakse houding van Van Dam en landbouworganisatie LTO: ‘De
staatsscretaris heeft sinds de aankondiging
van maatregelen op 3 juli 2015 vijftien maanden lang helemaal niets gedaan om
de kwestie op te lossen en duidelijkheid te verschaffen. Helemaal niets. Hij
liet zich niet zien in Brussel en dat valt hem te verwijten. Maar ook LTO kwam niet met mogelijke
oplossingen, daar zaten ze net zo goed op hun handen. En dan nu draconische
maatregelen nemen die de verkeerde mensen onevenredig hard treffen. Met
misschien nog een doekje voor het bloeden van 50 miljoen en een
garantststelling van de Rabo voor een risicofonds van maximaal 72 miljoen. Daar
gaat de staatssecretaris ineens wel mee naar Brussel met het verzoek om goedkeuring.
Dat is wrang, maar we hopen dat dit hem in ieder geval wel gaat lukken.’
De provincie kan ook
een rol spelen in het beperken van de gevolgen: ‘De sector is belangrijk voor
de Overijsselse economie en werkgelegenheid. We gaan de gevolgen zeker merken.
Het zou goed zijn als we die in beeld kunnen krijgen en alvast gaan nadenken
over hoe we die zo klein mogelijk kunnen maken.’