We
kennen ze allemaal. De kieviet, tureluur, grutto en wulp. Ze zijn stuk voor
stuk karakteristiek voor het weidelandschap, maar al decennia dalen hun
aantallen in onze provincie. Het is dan ook niet voor niks dat we ons hierover in
Provinciale Staten zorgen maken. De vraag is nu, wat we kunnen doen om de
dalende trend om te keren, stelt VVD-fractielid Gert Brommer.
De
afgelopen decennia zijn duizenden hectares landbouwgrond in onze provincie
opgeofferd voor de ecologische hoofdstructuur. De moderne naam hiervoor is
Natuurnetwerk Nederland, maar ook dat zal de weidevogel niet helpen. Sterker
nog, alle ruige natuurgebieden, vaak aan de rand van landbouwgrond, blijken een
goede schuilplaats voor predatoren. Dat zijn andere dieren, die de weidevogel
als dankbare voedselbron zien. U moet hierbij denken aan de vos, buizerd, blauwe
reiger, hermelijn en zwarte kraai. Maar ook de ooievaar en de das lustten wel
een jonge kieviet.
Vele
vrijwilligers zijn actief bij het beheer en beschermen van weidevogels. Zij
tellen en markeren nesten op het land van de agrarisch ondernemers en voeren
onderhoud aan het landschap uit. Deze mensen verdienen daar grote waardering
voor. Mede door hun inzet hebben we inzicht in de ontwikkeling van de weidevogelstand.
Onlangs
brachten, op initiatief van de VVD, de woordvoerders natuur een bezoek aan het
Agrarisch Natuur Collectief midden Overijssel. Ook daar speelt predatie een
rol. De beschermde nesten worden regelmatig leeggeroofd. Om te onderzoeken wie
dat doet werden verschillende nesten middels wildcamera’s gemonitord. De
uitkomst? Voorspelbaar.
Heeft
inzet van Provinciaal geld voor de weidevogel dan wel zin? Kweken we niet, op
kosten van de belastingbetaler, alleen maar lekkere snacks voor de roofdieren? Wat
mij betreft kunnen we in weidevogelgebieden niet en de weidevogel en zijn
vijand beschermen. We zullen keuzes moeten maken. Als agrarische ondernemers zich
in samenwerking met vrijwilligers in willen zetten voor het behoud van
weidevogels, dan moeten ze in die gebieden ook de ruimte krijgen om de druk van
predatoren te verminderen. Politieke Partijen die deze optie op voorhand
uitsluiten, sluiten de ogen voor wat de camerabeelden laten zien.
In
overleg met de landeigenaren, natuurbeheercollectieven en vrijwilligers moet
gewerkt worden aan praktische oplossingen die de weidevogelstand positief
kunnen beïnvloeden. De grootste fout die wij in Provinciale Staten kunnen maken
is niet te luisteren naar de inbreng van vrijwilligers die actief zijn bij het
beheer van weidevogels. Alleen een nuchtere blik kan de weidevogel redden.